ใครจะไปเที่ยวญี่ปุ่น หรือไปต่างบ้านต่างเมือง เราควรศึกษากฎหมายและวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ ไว้บ้างก็คงไม่เสียหาย จะได้ไม่เผลอทำผิด อย่างเช่นวันนี้แอดจะมาบอกถึง สิ่งที่ไม่คาดคิดว่าทำแล้วผิดกฎหมาย ของประเทศญี่ปุ่น มีอะไรบ้างลองมาดูกัน การแซงคิว    แน่นอนใครจะไปคิดว่าการแซงคิวในประเทศญี่ปุ่นก็ถือว่าเป็นเรื่องผิดกฎหมายแล้ว การแซงคิวผู้อื่น ถือว่ามีความผิดมีโทษเท่ากับการถ่มน้ำลายในสวนสาธารณะ มีโทษ จำคุกสูงสุด 30 วัน หรือปรับตั้งแต่ 1,000 – 10,000 เยน หรืออาจโดนบันทึกไว้ในประวัติอาชญากรรมข้อหาแซงคิวถุยน้ำลายลงบนพื้นที่สาธารณะ    ถุยน้ำลายขากเสลดบนพื้นในสวนสาธารณะ บ้านเมืองในญี่ปุ่นนั้นให้ความสำคัญเป็นอย่างมากกับพื้นที่ส่วนรวม โดยเฉพาะความสะอาด ถ้าเกิดเผลอทำตามใจละเมิดกฏละก็ อาจทำให้มีโทษติดคุกสูงสุด 30 วัน หรือปรับตั้งแต่ 1,000 – 10,000 เยน  (300-3,000 บาท) และอาจโดนบันทึกไว้ในประวัติอาชญากรรม ไปญี่ปุ่นอย่าเผลอถุยน้ำลาย ทิ้งมั่วซั่วนะคะ ดื่มแอลกอฮอล์แล้วปั่นจักรยาน    ดื่มแอลกอฮอล์แล้วไปปั่นจักรยาน ถือเป็นเรื่องใหญ่สำหรับญี่ปุ่นเลยนะคะ ไม่ใช่แค่การขับขี่จักรยานเท่านั่น เพราะนี่หมายถึงการดื่มแล้วขับยานพาหะนะทุกชนิด เพราะคุณอาจโดนปรับสูงสุด 1 ล้านเยน ( ราวๆ 308,000 บาท) หรือจำคุกสูงสุด 5 ปีและถ้าไม่หยุดตามสัญญาณไฟจราจรจะโดนปรับ 5 แสนเยน (154,000 บาท) หรือติดคุก 3 เดือนอ้วกบนรถแท็กซี่    ถ้าเกิดเราอ้วกบนรถแท็กซี่สาธารณะ นั่นเป็นเรื่องใหญ่มากของญี่ปุ่น เพราะนั่นอาจหมายถึงการทำลายทรพย์สินของผู้อื่น เจ้าของรถแท็กซี่สามารถเรียกค่าเสียหายและค่าบำรุงรักษารถจากเราได้ ค่าเสียหาย เป็นไปตามที่ตกลง หากเราไม่จ่าย คนขับแท็กซี่สามารถเอาผิดเราทางกฎหมายได้ห้ามปีนเสาโทรศัพท์    ห้ามปีนเสาโทรศัพท์และเข้าใกล้เสาสัญญาณต่างๆมากเกินไป นอกจาก จะอันตรายกับตัวเราเองแล้ว อาจผิดกฎหมายของประเทศญี่ปุ่นด้วย เพราะคนที่จะปีนได้ต้องมีใบอนุญาตจากการไฟฟ้าเท่านั้น สูบบุหรี่ในบริเวณที่ห้ามสูบ   ห้ามสูบบุหรี่ในบริเวณที่มีเครื่องหมายสัญลักษณ์ห้ามสูบ เป็นกฏสำคัญของชาวญี่ปุ่นที่ถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ถ้ายังฝ่าฝืนจะต้องโดนค่าปรับหรือจำคุกตามกฏหมายของทางญี่ปุ่น โทษฐาน ฝ่าฝืนกฎและทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน นอกจากจะผิดกฏหมายแล้วคุณอาจจะถูกตำหนิโดยผู้คนที่พบเห็นอย่างซึ่งๆหน้าดูถูกผู้อื่น    หากดูถูกเยาะเย้ยผู้อื่นให้ได้รับความอับอายต่อหน้าผู้คน ถือเป็นการกระทำที่ชาวญี่ปุ่นนั่นรังเกียจเป็นอย่างมาก แม้จะต่อหน้าคนอื่นหรือไม่ต่อหน้าก็ตาม หากผู้นั้นไม่ได้ยินยอมถือว่ามีมีความผิดทางกฎหมาย อาจจะได้ไปนอนเยาะเย้ยในคุกแทน ห้ามทิ้งขยะ    กฎหมายของทางญี่ปุ่นหรือว่าของประเทศไหนรวมถึงไทยเราเองด้วย ก็เข้มงวดเรื่องการทิ้งขยะถูกไม่ถูกที่ถูกทาง ถือว่าเป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจไม่ควรทำอย่างยิ่ง แต่ทางญี่ปุ่นนั้นมีกล้องวงจรเยอะมาก สำหรับจับตาตามจุดสำคัญที่มีคนแอบทิ้งขยะบ่อย ควรทิ้งขยะให้ถูกที่ ถึงแม้ขยะชิ้นนั้นจะเล็กแค่ไหนก็ตาม จะได้ไม่มีปัญหาตามมาในภายหลัง ขโมย   การขโมยของผู้อื่นหรือหยิบของผู้อื่นไปโดยที่ไม่ได้ขอ หรือเจ้าของไม่รับรู้ ถือว่าเป็นการขโมย มีโทษทางกฎหมาย และเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก กระทั้งการเก็บของผู้อื่นได้แล้วเผิกเฉย ก็มีโทษตามกฏหมาย ทั้งปรับและจำคุก ซึ่งกฎหมายของญี่ปุ่นจะเข้มงวดมาก ห้ามทำเด็ดขาดพูดเสียงดัง   ใครจะไปคิดแค่พูดเสียงดัง ที่ต่างประเทศก็ถือว่ามีความผิดทางกฎหมายแล้ว ที่ญี่ปุ่นเองก็เช่นกัน การพูดเสียงดังเกินไปในที่สาธารณะ ทำให้ผู้อื่นได้รับความรำคาญเดือดร้อน คุณอาจจะโดนแจ้งจับข้อหา พูดจาเสียงดังทำให้ผู้อื่นที่อยู่ใกล้เคียงรำคาญ อาจมีโทษปรับและจำคุกก็ได้   ถ้าอยู่ประเทศไทยบางสิ่งบางอย่าง  อาจจะยอมความไกล่เกลี่ยกันได้ แต่สำหรับประเทศญี่ปุ่น ถ้าทำผิดกฎหมาย ก็คือผิด เพราะฉะนั้นควรศึกษาดี การวางตัว นั้นสำคัญไม่ว่าจะไปประเทศไหนๆ ควรให้เกียรติแก่สถานที่นั้นๆด้วย

  สะพานคินไตเคียวเป็นสะพานที่มีจุดเด่น และมีชื่อเสียงมาก เป็นสะพานโค้งไม้ 5 โค้ง รูปทรงสะพานถูกสร้างให้ออกมาแนวโบราณญี่ปุ่น ถ้าพูดถึงก็ดูไม่ค่อยมีอะไรสักเท่าไร แต่ถ้าได้ไปเห็นของจริงบอกเลยว่าสวยมาก วิวโดยรอบมองเห็นภูเขามีอาคารบ้านเรือนตั้งสลับกันไปมา ให้บรรยากาศแบบธรรมชาติโดยแท้ และในแต่ฤดูกาลจุดสะพานคินไตเคียวยังเป็นจุดแลนด์มาร์คที่มีนักท่องเที่ยวแวะไปถ่ายรูปอย่างไม่ขาดสาย ในช่วงฤดูใบผลิ โดยรอบจะมีดอกซากุระเบ่งบานสวยอมชมพูงดงามเข้ากับตัวสะพานสุดๆ     ในฤดูใบไม้เปลี่ยนสีก็สวยไม่แพ้กัน ใบไม้สีส้มอมแดงเรียงรายสวยมาก ไฮไลท์คือฤดูหนาวหิมะโปรยปรายสีขาวสวยงดงามตามรอยภาพยนตร์ เหมือนหลุดไปในฉากเลยก็ว่าได้ สะพานคินไตเคียว เป็นสะพานไม้ที่สวยติดอันดับ 1 ใน 3 ของประเทศญี่ปุ่น อยู่ที่เมืองอิวะคุนิ ( Iwakuni ) ในจังหวัดยะมะงุชิ ( Yamaguchi ) มีลักษณะเป็นสะพานไม้ 5 โค้ง กว้าง 5 เมตร ความยาว 193.3 เมตร และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย     สะพานนี้มีความสวยงามอยู่ในตัวของมันเอง และเมื่อยิ่งได้ชมไปพร้อมๆกับทัศนียภาพโดยรอบที่เปลี่ยนไปตามฤดูกาลทั้ง 4 ฤดูแล้ว ก็ยิ่งมีความสวยสดงดงามอย่างมากเลยทีเดียว แค่ได้เดินข้ามผ่านสะพานไม้แห่งนี้ก็รู้สึกดีแล้ว และไปเที่ยวที่สะพานคินไตเคียวแห่งนี้ไม่ต้องกลัวว่าจะหิวเลย เพียงแค่เดินข้ามสะพานไปก็จะมีร้านไอศครีม ชื่อร้านว่า มุซาชิ ภายในร้านแห่งนี้ยังมีซอฟท์ครีมให้ลิ้มลองมากกว่า 100 รสชาติ ยังไม่หมดนะ ยังมีอาหารกลางวันที่ไม่ควรพลาดอย่างยิ่ง หนึ่งในอาหารญี่ปุ่นประจำถิ่น ที่มีการนำข้าวซูชิมาผสมกับรากบัว ปลาอาจิ ไข่ฝอย เห็ดชิตะเกะ วางคั่นกับผักสลับไปมา วางซ้อนๆกันหลายๆชั้นลงข้างในกล่องไม้ ปิดฝาและกดแน่นๆ ในการทำแต่ละครั้งสามารถกินได้มากกว่า 10 คนเลย คนสมัยเล่ากันว่า เมื่อสมัยก่อนก็ใช้วิธีนี้เป็นวิธีการบรรจุอาหาร เพื่อขนย้ายเข้าไปให้แก่ผู้คนในปราสาทในยามที่กำลังมีสงคราม เพราะปราสาทอิวะคุนิ ซึ่งอยู่บนเขาทำให้การขนย้ายจึงลำบาก วิธีนี้ทำให้ง่ายขึ้นจึงใช้เก็บอาหารและเอาออกมาแบ่งกันกินในภายหลัง    สะพานคินไตเคียว เมื่อก่อนยังไม่มีค่าเข้าชมนะคะ แต่ตอนนี้มีแล้ว ที่ต้องเรียกเก็บค่าเข้าชมเพราะว่าสะพานคินไตเคียวแห่งนี้ได้รับการบูรณะใหม่เป็นครั้งแรกจากสะพานเดิม ซึ่งมีค่าใช้จ่ายสูงถึง 2 ร้อยล้านเยน จึงทำให้ต้องมีการเก็บค่าเข้าเพื่อเป็นการบำรุงรักษาตัวสะพานและย้อนกลับไปสู่ภาครัฐไปในตัว ที่สะพานคินไตเคียวนี้เราสามารถเดินข้ามได้ตลอดเวลา ถ้าหากไม่มีเจ้าหน้าที่ก็หยอดเงิน 300 เยน ใส่กล่องได้เลยค่ะ  ค่าข้ามสะพาน ผู้ใหญ่ 300 เยน เด็ก 150 เยน   ถ้าใครสนใจอยากจะซื้อแบบเป็นเซท โดยรวมตั๋วกระเช้าไฟฟ้า และค่าเข้าปราสาทอิวาคุนิรวมไปด้วยก็สามารถซื้อที่นี่ได้เลยค่ะ แบบเซท ผู้ใหญ่ 940 เยน เด็ก 450 เยน สิ่งที่ห้ามทำบนสะพานเลย นั่นก็คือ ห้ามสูบบุหรี่หรือรับประทานอาหารบนสะพานเด็ดขาดนะคะ สถานที่เที่ยวใกล้ขอแนะนำเป็น ปราสาทอิวาคุนิสร้างขึ้นในปี 1608 ตั้งอยู่บนเขาและสามารถมองเห็นวิวเมิองอิวาคุนิรวมไปถึง สะพานคินไตเคียวได้ด้วย วิธีการเดินทางไปยังปราสาทอิวาคุนิแบบง่ายๆคือ ขึ้นโรปเวย์หรือกระเช้าลอยฟ้าที่อยู่ไม่ไกลมากนักจากสะพานคินไตเคียว จากนั้นเมื่อขึ้นมาถึงข้างบนแล้ว ก็เดินต่อเพียง 5 นาทีก็ถึงปราสาทแล้วค่ะ เวลาทำการ  เวลาทำการของปราสาทคือ 9.00-16.45 น. โดยวันหยุดของปราสาทาอิวาคุนินั้น ก็ขึ้นอยู่กับวันหยุดของโรปเวย์ด้วยค่ะ ถ้าหากไม่ได้ซื้อตั๋วแบบเซ็ทที่กล่าวไว้ ก็มาสารถซื้อบัตรเข้าปราสาทเพิ่มได้ค่ะ ผู้ใหญ่ 260 เยน เด็ก 120 เยนวิธีการเดินทางไปสะพานคินไตเคียวมี 2 วิธี   จากสถานี อิวาคูนิ  ถึง สถานีคินไตเคียว ใช้เวลา 20 นาที ค่ารถบัส 250 เยน (บัสจะออกทุกๆ 5-15 นาที)   จากสถานี ชินอิวาคูนิ ถึง สถานีคินไตเคียว ใช้เวลา 15 นาที ค่ารถบัส 290 เยน (บัสจะออกชั่วโมงละ 2-3 คัน)

   แหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติ สวนลิงจิโกคุดานิ หุบเขาอันเงียบสงบทางตอนเหนือของจังหวัดนะงะโนะ อีกหนึ่งที่เที่ยวที่น่าสนใจ จิโกะคุดานิ ยะเอ็น โคเอ็น (สวนลิงหิมะ) เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของลิงกังญี่ปุ่น ไฮไลท์ของสวนแห่งนี้ คุณสามารถเข้าชมลิงกังญี่ปุ่นได้อย่างใกล้ชิดอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารถจับตัวลิงได้นะคะ เพราะระวังมันกัดเอาได้ ยังได้สัมผัสธรรมชาติได้อย่างน่าตื่นเต้น และในช่วงฤดูหนาว ฝูงลิงกังจะลงมาแช่ตัวตัวที่บ่อน้ำพุร้อนเพื่อรับไออุ่น นักท่องเที่ยวจะได้เห็นและสังเกตพฤติกรรมของลิงกังรอบๆอย่างใกล้บ่อน้ำ ลิงกังเหล่านี้ชอบแช่น้ำพุร้อนมาก แช่จนหน้าแดงจนเป็นเอกลักษณ์ของลิงกังที่นี่    หุบเขาแห่งนี้แทบจะเป็นที่อยู่หลักของลิงกังเลยก็ว่าได้ ลิงกังญี่ปุ่น หรือที่เรียกว่าลิงหิมะ เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในกลุ่มไพรเมทที่ไม่ใช่มนุษย์ที่มีถิ่นอาศัยอยู่ทางเหนือสุดของโลก ปกติพวกลิงกังเหล่านี้จะลงแช่น้ำพุตลอดทั้งปี แต่ฤดูไฮไลท์ที่น่าเที่ยวที่สุดคือฤดูหนาว เพราะฝูงลิงหลายร้อยตัวจะรวมใจกันลงมาแช่น้ำพุร้อนเยอะมากในช่วงฤดูหนาว และลิงกังบางตัวจะมีลูกน้อยบ่อน้ำพุร้อนแห่งนี้จึงเหมาะกับการเลี้ยงลูกของลิงกังอย่างมาก ข้อห้ามการเข้าชม     เมื่อเราไปสถานที่แห่งนี้ควรเคารพกฎและมีบังคับที่ไม่ควรปฏิบัติควรรู้ด้วยนะคะ เพื่อความปลอดภัยของตัวเราและฝูงลิงกังค่ะ ข้อห้ามหลักๆเลยก็จะมี อย่าให้อาหารลิงกัง อย่าแตะต้องหรือจับตัวลิงกัง หรือขู่ให้ลิงตกใจ มันอาจตกใจกระโดดกัดเราได้  อย่าจ้องหรือมองเข้าไปในดวงตาของลิง เพราะอาจถูกมองว่าเป็นสัญญาณของความก้าวร้าว อย่าเข้าไปใกล้ลูกลิงจนเกินไป เพราะแม่มันจะวิ่งมาไล่ได้ ที่สำคัญเลยอย่าเข้าไปรวมตัวกับพวกเขาในบ่อแช่น้ำเด็ดขาด เพราะอาจจะทำให้ลิงเหล่านั้นหงุดหงิดและเผลอทำร้ายคุณได้     ลิงเหล่านี้มีชีวิตในแบบของตัวเอง และมาแช่น้ำเมื่อพวกมันต้องการเท่านั้น พวกมันยังคุ้นเคยกับการมีมนุษย์รายล้อมอยู่ด้วย ดังนั้นคุณจึงทำได้แค่ถ่ายรูปเก็บบรรยากาศยืนดูฝูงลิงแช่น้ำพุเท่านั้น ลูกลิงกังจะน่ารักมากซุกซนตามประสา ยังไม่มีนิสัยดุร้าย แต่ก็ไม่ควรไปจับพวกมันอยู่ดี สวนลิงแห่งนี้ยังมีจุดประสงค์เพื่อทำให้ลิงอยู่แต่ภายในพื้นที่และหลีกเลี่ยงพฤติกรรมอีกอย่างที่พวกมันชอบทำ นั่นคือการขโมยของ จากที่ดินเพาะปลูกของชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อจัดการกับปัญหาลิงบุกลุกพื้นที่สวนชาวบ้าน สวนแห่งนี้จึงมีเจ้าหน้าที่มาให้อาหารลิงทุกวันเป็นเวลาอยู่แล้ว เราจึงไม่ต้องให้อาหารกับฝูงลิงกังเลย     ภายในสวนแห่งนี้มีจุดให้อาหารลิงเฉพาะจุด ทุกๆเช้าลิงพวกนี้จะลงมากินอาหารประจำจุดที่เจ้าหน้าที่จัดเตรียมไว้ให้ อย่างเป็นระเบียบ การเดินทางไปสวนแห่งนี้ สวนลิงแห่งนี้ตั้งอยู่บนของหุบเขา จึงต้องเดินเท้าจากบริเวณเชิงเขาด้านล่างลัดเลาะไปตามทางเดินประมาณ 1.6 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินประมาณ 1 ชั่วโมงในแบบที่ค่อยๆเดินกินลมชมวิวไปเรื่อยๆ การเตรียมตัวของนักท่องเที่ยว    การเตรียมตัวให้พร้อมนั้นสำคัญมาก นักท่องเที่ยวจึงควรเตรียมเสื้อผ้า รองเท้าสำหรับใส่เดินบนหิมะ ถุงมือ ที่ปิดหู หมวก และเครื่องกันหนาวต่างๆ ให้เหมาะสมกับสภาพอากาศและสภาพร่างกายของตนเอง และสามารถเที่ยวชมบรรยากาศสองข้างทางได้อย่างมีความสุข เมื่อคุณสนุกสนานกับการชมลิงกังแล้ว บริเวณรอบๆยังมีสถานที่ใกล้เคียงแล้วอย่าง ยูดะนะกะ หรือ ชิบุอนเซ็น ที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อไปแช่น้ำ หรือถ้าจะให้ดีกว่านั้น นอนค้างที่โรงแรมท้องถิ่นเพื่อแช่อนเซ็นแบบไม่มีลิง สำหรับผู้ที่วางแผนจะเล่นกีฬากลางแจ้งแนะนำ ชิงะโคเก็ง และ โนซาวะอนเซ็น นั้นอยู่ห่างออกไปโดยนั่งรถบัสครึ่งชั่วโมงวิธีการเดินทางไปสวนลิง   ลิงเหล่านี้อาศัยอยู่ห่างไกลในภูเขา และการเดินทางไปที่นั่นก็ต้องใช้เวลา ข่าวดีก็คือมีรถบัสที่ให้บริการจากสถานที่ที่ได้รับความนิยมหลายแห่งรอบๆ จังหวัดไปยังคังบายาชิอนเซ็น ซึ่งอยู่ใกล้กับทางเดินที่จะไปสู่สวน ได้แก่ นะงะโนะ (40 นาที) โนซาวะอนเซ็น (30 นาที) ชิงะโคเก็ง (30 นาที) และยุดะนะกะและชิบุอนเซ็น (10 นาที) และจากคังบายาชิอนเซ็น จะต้องเดินเท้าผ่านป่าไปยังสวนลิงหิมะโดยใช้เวลา 25-40 นาที สามารถเดินผ่านเส้นทางนี้ได้ตลอดทั้งปี

   เป็นอีกหนึ่งสถานที่น่าเที่ยวของญี่ปุ่น ที่มีความสำคัญและประวัติยาวนานพอสมควร ว่ากันว่าศาลเจ้าแห่งนี้มีความเก่าแก่มาก ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ก่อนสร้างเมืองเกียวโตซะอีก หรือราวๆพันกว่าปีมาแล้วค่ะ ชาวญี่ปุ่นท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวให้ความสนใจเป็นอย่างมาก ภายในศาลเจ้าแห่งมีสีแดงเป็นหลัก มีเสาสีแดงขนาดใหญ่อยู่ประตูทางเข้า เป็นเอกลักษณ์ที่ผู้คนที่ไปเยี่ยมชมต้องใช้เป็นแลนด์มาร์คถ่ายรูป     จุดหน้าสนใจก็มีหลายจุด โดยเฉพาะทางเดินจะมีเสาสีแดงเรียงตามทางเดินไปเรื่อย สร้างความแปลกใหม่ให้ผู้คนที่พบเห็น ภายในยังมีแผ่นไม้ไว้ใช้สำหรับวาดหน้าตาจิ้งจอก แล้วเอามาห้อยรวมกันเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมเลย ผู้คนก็จะวาดหน้าตาจิ้งจอกออกมาตามจินตนาการของใครของมัน มีเอกลักษณ์ด้านศิลปะสุดๆ และขาดไม่ได้ก็จะเป็น โดยรอบบริเวณศาลเจ้าจะมีรูปปั้น และสัญลักษณ์ที่เกี่ยวกับสุนัขจิ้งจอกมากมาย มีรูปปั้นสุนัขจิ้งจอกตัวเล็ก ตัวใหญ่เยอะแยะนับไม่ถ้วน เพราะชาวญี่ปุ่นในสมัยก่อนเชื่อกันว่า สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์นำสาส์นของเทพเจ้าอินาริ คอยอวยพรให้พื้นที่ในบริเวณนั้น มีน้ำอุดมสมบูรณ์ ปลูกข้าว ปลูกพืช ได้ผลผลิตดีมีคุณภาพ เป็นเทพเจ้าแห่งการเก็บเกี่ยวข้าวและเกษตรกรรม เพราะเป็นศาลเจ้าที่มีความสำคัญ ที่นี่จึงเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมที่สำคัญ หากใครมาเที่ยวได้ถูกเวลาอาจจะได้ชมประเพณีเก่าแก่ของเกียวโตได้ที่นี่พิธีสำคัญของศาลเจ้าเทพจิ้งจอกอินาริ• สวดมนต์ขึ้นปีใหม่ในวันที่ 1 มกราคมของทุกปี เนื่องจากเป็นเทศกาลระดับโลกอย่างวันสิ้นปี จึงมีนักท่องเที่ยวหลั่งไหลมาที่นี่เป็นจำนวนมาก นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะได้ร่วมพิธีสวดมนต์ข้ามปี และชมพลุเฉลิมฉลองไปพร้อมๆกัน • Oyama-sai พิธีเฉลิมฉลองศาลเจ้า 5 มกราคมของทุกปี สืบเนื่องมาจากเทศกาลปีไหม่ ต่อมาก็ก็จะมีพิธีเฉลิมฉลองประจำถิ่น แสดงถึงขนบธรรมเนียมประเพณีท้องถิ่นของชาวบ้านในพื้นที่ื รวมถึงพิธีทำความสะอาดศาลครั้งยิ่งใหญ่ เพิ่มความมงคลให้ชีวิต • Seinen-sai พิธีฉลองความเป็นผู้ใหญ่ ใน วันจันทร์ที่สองของเดือนมกราคม วันนี้ถือเป็นวันมงคลมากๆ ชาวบ้านมักจะมาร่วมเฉลิมฉลอง รับแสงจันทร์ปล่อยโคมลอย รับโรชลาภกัน เชื่อกันว่าเป็นการอาบแสงจันทร์รับความสิริมงคลประจำปีเลยที่เดียว• Hosha-sai พิธิยิงธนูขับไล่สิ่งชั่วร้าย 12 มกราคมของทุกปี เป็นอีกหนึ่งพิธีการที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวเป็นอย่างมาก นอกจากการยิงถนูแล้วยังมีการละเล่นของชาวท้องถิ่นให้ได้เห็น อย่างเช่น การขับร้องเพลงประจำถิ่น การทำขนมแจกจ่ายนักท่องเที่ยว• Setsubun-sai การเฉลิมฉลอง ณ จุดสิ้นสุดของฤดูหนาวและการเริ่มต้นฤดูใบไม้ผลิ ในสัปดาห์แรกของเดือนกุมภาภัณฑ์ ถือเป็นเรื่องน่ายินดีต้อนรับฤดูไหม่หลังเทศกาล รับความสิริมงคลเข้ามาในชีวิต•  Sangyo-sai พิธีขอบคุณเทพ Inari Okami ขอพรให้ธุรกิจสำเร็จ ในวันอาทิตย์ที่ใกล้วันที่ 8 ของเดือนกุมภาพันธ์ เพราะเชื่อว่าที่นี่เป็นที่สิงสถิตของเทพเจ้าแห่งความอุดมสมบูรณ์ ปัดเป่าความชั่วร้าย มอบความมงคลให้กับชีวิต สมหวังปราถนา            มาถึงที่จึงไม่ควรพลาดซื้อเครื่องราง ที่นี่มีชื่อเสียงทั้งเครื่องรางให้ธุรกิจรุ่งเรือง การค้าคึกคัก รวมไปถึงโชคดีประเภทต่างๆ ราคานั้นเริ่มตั้งแต่ 500 เยนไปจนถึง 2000 เยน แล้วแต่ประเภท การเดินเข้าศาล พอผ่านประตูโทริ ให้โค้งคำนับหน้าประตูทางเข้า 1 ครั้ง และให้เดินโดยชิดข้างใดข้างหนึ่งไม่ซ้ายก็ขวา เพราะตรงกลางคนญี่ปุ่นเชื่อว่าเป็นทางเดินของเทพเจ้า ชาวญี่ปุ่นให้ความสำคัญเรื่องและความเชื่อมาก ศาลเจ้าจิ้งจอกอินาริ ก็เป็นอีกหนึ่งความเชื่อที่มีมานมนาน ทำให้ศาลเจ้าอินารินั้นมีมากกว่า 30,000 แห่งทั่วประเทศญี่ปุ่นเลยนะ ภายในศาลเจ้าก็ยังมีร้านค้า ขายอาหาร โดยอาหารแต่ละอย่างก็ได้สร้างชื่อให้ข้องจองกับศาลเจ้า เช่น ซูชิจิ้งจอก ของทอดจิ้งจอก เรียกง่ายๆว่าของกินที่นี่จะลงท้ายด้วยจิ้งจอกเกือบทั้งหมด เพราะชาวญี่ปุ่นเชื่อกันว่าจะเพิ่มความศิริมงคลนั้นเอง อีกทั้งยังมีร้านของฝากที่เกี่ยวกับศาลเจ้าแห่งไว้ติดไม้ติดมือไว้เป็นของที่ระลึกอีกด้วย   ร้านเครื่องดื่มก็เยอะเช่นกัน บริเวณรอบๆศาลเจ้าก็จะมีศาลอื่นๆอยู่ใกล้บริเวณนั้นอีกมาก เที่ยวที่ศาลเจ้าจิ้กจอกเสร็จก็สามารถแวะเวียนเที่ยวศาลเจ้าใกล้เคียงต่อไปอีกได้ เวลาทำการเข้าเที่ยวชมฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย เปิดบริการ 24 ชั่วโมงเลยนะคะ การเดินทางการเดินทางศาลตั้งอยู่ด้านหน้าสถานีอินาริ ในสาย JR นาราไลน์ หรือจะเดินจากสถานีรถไฟ ฟูชิมิ อินาริ ของสายรถไฟเคฮังก็ได้ค่ะ

  วัดคินคะคุจิหรือวัดทองเป็นหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญทางวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่น วัดคินคะคุจิ ( Kinkakuji ) หรือที่คนไทยคุ้นเคยในชื่อของ วัดทองเกียวโตตามความหมายของชื่อภาษาญี่ปุ่นเพราะมีปราสาทคินคะคุจิทองคำ( Golden Pavilion ) ที่มีความงดงามโดดเด่นของศิลปะการสร้างชั้นสูงของญี่ปุ่น วัดแห่งนี้มีชื่อทางการว่าวัดโรกูอนจิ ( Rokuon-ji ) ที่มีความหมายว่าวัดสวนกวาง วัดแห่งนี้มีความเก่าแก่ สร้างขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ.1397 เพื่อใช้เป็นที่พำนักของโชกุน Ashikaga Yoshimitsu เป็นอาคารไม้สามชั้น มีความสูง 12.5 เมตรใช้เป็นสถานที่รับรองแขกบ้านแขกเมืองคนสำคัญ      ภายหลังจึงกลายเป็นวัดในปัจจุบัน และด้วยความงดงามตระการตาจึงกลายมาเป็นต้นแบบของวัด Gingakuji หรือวัดเงินที่สร้างในเวลาต่อมาระหว่างช่วงสงครามโอนิน ปีค.ศ.1467–1477 วัดได้ถูกไฟไหม้ แต่ครั้งที่สำคัญที่สุดคือในปี ค.ศ. 1950 ตัว Golden Pavilion ได้ถูกเผาโดยพระชื่อ Hayashi Yoken ซึ่งเป็นผู้มีความวิกลจริต ทำให้ได้รับความเสียหายจนแทบไม่เหลือซาก ดังนั้นวัดคินคะคุจิในปัจจุบันนั้น ก็คือตัวอาคารที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ในปี ค.ศ.1955 โดยยังรักษาเอกลักษณ์ดั้งเดิมเอาไว้ และยังได้รับการบูรณะอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะการใช้แผ่นทองสรรค์สร้างจนได้เป็นความงดงามอย่างที่เห็นในปัจจุบันในปี ค.ศ. 1994 ที่นี่ก็ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของยูเนสโก้ เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่มีความสำคัญกับญี่ปุ่นและเป็นแลนด์มาร์คสำคัญของเกียวโต Golden Pavilion     ในปัจจุบันเป็นอาคารไม้ที่ถูกบูรณะขึ้นใหม่เนื่องจากหลังเดิมถูกไฟไหม้ โดยรักษาเอกลักษณ์ รูปแบบโครงสร้างดั้งเดิมเอาไว้ เปลี่ยนรูปแบบของหน้าต่าง เป็นอาคารไม้สามชั้น มีความสูง 12.5 เมตร ใช้เป็น shariden หรือที่เก็บพระบรมสารีริกธาตุ รูปแบบสถาปัตยกรรมนี้ถูกนำไปใช้กับวัดคินทอง ความโดดเด่นคือสีทองอร่ามของตัวตำหนักทองคำที่ใช้แผ่นทองคำค่อยๆ รังสรรค์เป็นความสวยงามที่ดึงดูดให้คนมาชมความงามตลอดปี ทางวัดจะมีการจัดการทางเดินให้ สำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการถ่ายภาพ Golden Pavilion สามารถถ่ายรูปได้งดงามหลากหลายมุม แต่ที่นิยมกันคงเป็นนี้ตรงตัวเรือนทอง ที่นี่จะมีความสวยงามเป็นพิเศษในช่วงใบไม้เปลี่ยนสีหรือจะเป็นฤดูหนาวก็ให้ฟีลเหมือนฝันไปอีกแบบ      ฉะนั้นเมื่อมาเมืองเกียวโตนี่อย่าพลาดมาชมอาคารสีทองเลยนะคะ ไม่งั้นถือว่ามาไม่ถึงญี่ปุ่น อีกจุดเด่นที่นักท่องเที่ยวที่เคยไปสัมผัสพูดกันเป็นเสียงเดียวกันว่าสวยมาก ก็คือเงาสะท้อนของตัวเรือนสีทอง เมื่อเงากระทบกับผิวน้ำและในแต่ละฤดู วัดแห่งนี้จะให้ความสวยที่แตกต่างกันออกไป ฤดูใบไม้ผลิ    จะมีดอกซากุระ ออกดอกเบ่งบานเต็ม เรียงรายรอบๆตัวเรือนสีทองหลังนี้ ให้บรรยากาศดอกซากุระสีสวยอมชมพูดูสดใส ฤดูใบไม้ผลินักท่องเที่ยวจะเยอะหน่อยนะคะ เพราะที่วัดคินคะคุจิแห่งนี้ จะมีดอกซากุระออกดอกมากเป็นพิเศษฤดูหนาว    หิมะก็จะตกโปรยปรายสวยมีเสน่ห์เหมือนต้องมนต์ หลุดลอยเข้าไปในวัดหรือหนังซีรีส์ก็ว่าได้ ในช่วงฤดูหนาวจะมีหิมะหนาตกปกคลุมทั่วพื้นที่ ให้ความสวยไปอีกแบบ ส่วนในฤดูใบไม้เปลี่ยนสี    ท่ามกลางวัดทองแห่งนี้เรียงรายเต็มไปด้วยใบไม้สลับสี ไม่ว่าจะเป็น สีเขียว สีส้ม สีแดง สีเหลือง ให้บรรยากาศญี่ปุ่นแต่ยังทันสมัยอยู่ เพราะตัวเรือนสีทองเด่นสง่า เพราะความสวยตราตรึงขนาดนี้เลยดึงดูดนักท่องไปสัมผัสเป็นอย่างมาก และภายในวัดทองแห่งนี้ยังมีสถานที่ชงชาด้วยนะคะ สามารถมาเที่ยวชมชงชาดื่มกันได้กันคะ คุ้มค่ากับการมาเยือนอย่างแน่นอนการเข้าชมการเข้าชม มีค่าเข้านะคะ ผู้ใหญ่จะอยู่ที่ 500 เยน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นและชั้นประถมศึกษา จะอยู่ที่ 300 เยน เปิดบริการทุกวัน ตั้งแต่เวลา  9:00-17:00 น. ค่ะวิธีการเดินทางการเดินทางเฉพาะรถบัส สามารถเดินโดยใช้ระยะเวลาประมาณ 3 นาที จากป้ายรถบัส Kinkakuji-mae bus stop (รถบัสสาย 12, 59) และเดิน 5-10 นาทีจากป้ายรถบัส Kinkakuji-michi (รถบัสสาย 101, 205) ตามป้ายบอกทาง หรือสอบถามเจ้าหน้าที่สถานีได้เลย ก็สามารถมาถึงโดยง่าย

    วัดคินคะคุจิหรือวัดทองเป็นหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญทางวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่น วัดคินคะคุจิ ( Kinkakuji ) หรือที่คนไทยคุ้นเคยในชื่อของ วัดทองเกียวโตตามความหมายของชื่อภาษาญี่ปุ่นเพราะมีปราสาทคินคะคุจิทองคำ( Golden Pavilion ) ที่มีความงดงามโดดเด่นของศิลปะการสร้างชั้นสูงของญี่ปุ่น วัดแห่งนี้มีชื่อทางการว่าวัดโรกูอนจิ ( Rokuon-ji ) ที่มีความหมายว่าวัดสวนกวาง วัดแห่งนี้มีความเก่าแก่ สร้างขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ.1397 เพื่อใช้เป็นที่พำนักของโชกุน Ashikaga Yoshimitsu เป็นอาคารไม้สามชั้น มีความสูง 12.5 เมตรใช้เป็นสถานที่รับรองแขกบ้านแขกเมืองคนสำคัญ      ภายหลังจึงกลายเป็นวัดในปัจจุบัน และด้วยความงดงามตระการตาจึงกลายมาเป็นต้นแบบของวัด Gingakuji หรือวัดเงินที่สร้างในเวลาต่อมาระหว่างช่วงสงครามโอนิน ปีค.ศ.1467–1477 วัดได้ถูกไฟไหม้ แต่ครั้งที่สำคัญที่สุดคือในปี ค.ศ. 1950 ตัว Golden Pavilion ได้ถูกเผาโดยพระชื่อ Hayashi Yoken ซึ่งเป็นผู้มีความวิกลจริต ทำให้ได้รับความเสียหายจนแทบไม่เหลือซาก ดังนั้นวัดคินคะคุจิในปัจจุบันนั้น ก็คือตัวอาคารที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ในปี ค.ศ.1955 โดยยังรักษาเอกลักษณ์ดั้งเดิมเอาไว้ และยังได้รับการบูรณะอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะการใช้แผ่นทองสรรค์สร้างจนได้เป็นความงดงามอย่างที่เห็นในปัจจุบันในปี ค.ศ. 1994 ที่นี่ก็ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของยูเนสโก้ เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่มีความสำคัญกับญี่ปุ่นและเป็นแลนด์มาร์คสำคัญของเกียวโต Golden Pavilion     ในปัจจุบันเป็นอาคารไม้ที่ถูกบูรณะขึ้นใหม่เนื่องจากหลังเดิมถูกไฟไหม้ โดยรักษาเอกลักษณ์ รูปแบบโครงสร้างดั้งเดิมเอาไว้ เปลี่ยนรูปแบบของหน้าต่าง เป็นอาคารไม้สามชั้น มีความสูง 12.5 เมตร ใช้เป็น shariden หรือที่เก็บพระบรมสารีริกธาตุ รูปแบบสถาปัตยกรรมนี้ถูกนำไปใช้กับวัดคินทอง ความโดดเด่นคือสีทองอร่ามของตัวตำหนักทองคำที่ใช้แผ่นทองคำค่อยๆ รังสรรค์เป็นความสวยงามที่ดึงดูดให้คนมาชมความงามตลอดปี ทางวัดจะมีการจัดการทางเดินให้ สำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการถ่ายภาพ Golden Pavilion สามารถถ่ายรูปได้งดงามหลากหลายมุม แต่ที่นิยมกันคงเป็นนี้ตรงตัวเรือนทอง ที่นี่จะมีความสวยงามเป็นพิเศษในช่วงใบไม้เปลี่ยนสีหรือจะเป็นฤดูหนาวก็ให้ฟีลเหมือนฝันไปอีกแบบ      ฉะนั้นเมื่อมาเมืองเกียวโตนี่อย่าพลาดมาชมอาคารสีทองเลยนะคะ ไม่งั้นถือว่ามาไม่ถึงญี่ปุ่น อีกจุดเด่นที่นักท่องเที่ยวที่เคยไปสัมผัสพูดกันเป็นเสียงเดียวกันว่าสวยมาก ก็คือเงาสะท้อนของตัวเรือนสีทอง เมื่อเงากระทบกับผิวน้ำและในแต่ละฤดู วัดแห่งนี้จะให้ความสวยที่แตกต่างกันออกไป ฤดูใบไม้ผลิ    จะมีดอกซากุระ ออกดอกเบ่งบานเต็ม เรียงรายรอบๆตัวเรือนสีทองหลังนี้ ให้บรรยากาศดอกซากุระสีสวยอมชมพูดูสดใส ฤดูใบไม้ผลินักท่องเที่ยวจะเยอะหน่อยนะคะ เพราะที่วัดคินคะคุจิแห่งนี้ จะมีดอกซากุระออกดอกมากเป็นพิเศษฤดูหนาว    หิมะก็จะตกโปรยปรายสวยมีเสน่ห์เหมือนต้องมนต์ หลุดลอยเข้าไปในวัดหรือหนังซีรีส์ก็ว่าได้ ในช่วงฤดูหนาวจะมีหิมะหนาตกปกคลุมทั่วพื้นที่ ให้ความสวยไปอีกแบบ ส่วนในฤดูใบไม้เปลี่ยนสี    ท่ามกลางวัดทองแห่งนี้เรียงรายเต็มไปด้วยใบไม้สลับสี ไม่ว่าจะเป็น สีเขียว สีส้ม สีแดง สีเหลือง ให้บรรยากาศญี่ปุ่นแต่ยังทันสมัยอยู่ เพราะตัวเรือนสีทองเด่นสง่า เพราะความสวยตราตรึงขนาดนี้เลยดึงดูดนักท่องไปสัมผัสเป็นอย่างมาก และภายในวัดทองแห่งนี้ยังมีสถานที่ชงชาด้วยนะคะ สามารถมาเที่ยวชมชงชาดื่มกันได้กันคะ คุ้มค่ากับการมาเยือนอย่างแน่นอนการเข้าชม   การเข้าชม มีค่าเข้านะคะ ผู้ใหญ่จะอยู่ที่ 500 เยน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นและชั้นประถมศึกษา จะอยู่ที่ 300 เยน เปิดบริการทุกวัน ตั้งแต่เวลา  9:00-17:00 น. ค่ะวิธีการเดินทาง   การเดินทางเฉพาะรถบัส สามารถเดินโดยใช้ระยะเวลาประมาณ 3 นาที จากป้ายรถบัส Kinkakuji-mae bus stop (รถบัสสาย 12, 59) และเดิน 5-10 นาทีจากป้ายรถบัส Kinkakuji-michi (รถบัสสาย 101, 205) ตามป้ายบอกทาง หรือสอบถามเจ้าหน้าที่สถานีได้เลย ก็สามารถมาถึงโดยง่าย

   ไปเที่ยวญี่ปุ่นทั้งที ก็ควรรู้จักวัฒนธรรมการใช้ชีวิตของคนญี่ปุ่นไว้สักหน่อย จะได้กลมกลืนและไม่ขายหน้าเรานั่นเอง ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศปลายทางยอดนิยมของนักเดินทางทั่วโลก โดยเฉพาะคนไทยที่มักจะหาโอกาสไปท่องเที่ยวอยู่บ่อยๆ ก่อนเดินทางไปเที่ยวญี่ปุ่น เราควรเรียนรู้วัฒนธรรมที่สำคัญของชาวญี่ปุ่น เพื่อช่วยให้เราเที่ยวได้อย่างสนุกเต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลว่าจะทำอะไรผิดให้ต้องอายได้ การคุยโทรศัพท์   จริงๆแล้ววัฒนธรรมญี่ปุ่น ห้ามคุยโทรศัพท์ในร้านร้านอาหาร หรือบนรถไฟรถเมล์ หรือถ้าหากจำเป็นจริงๆให้พูดสั้นๆ และรีบวางสาย เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนคนรอบข้าง หากนั่งรถไฟ อาจไปคุยที่ตรงข้อต่อขบวนหรือจุดที่จัดไว้ อย่าลืมปิดเสียงไลน์หรือเสียงเตือนข้อความ ถ้าเล่นเกมในโทรศัพท์ก็ควรใส่หูฟังด้วยนะคะตรงต่อเวลา   วัฒนธรรมญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับเวลามากๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเดินทาง รถไฟ รถบัส ก็จะมาถึงตรงเวลาเป๊ะๆ เพื่อนๆ สามารถจัดการเวลาในการเดินทางได้สบายใจ หรือถ้ามีนัดกับชาวญี่ปุ่นล่ะก็ อย่าเลทเป็นอันขาดนะคะ เพราะจะถือว่าเป็นการเสียมารยาทและไม่ให้เกียรติค่ะขึ้นบันไดเลื่อน   การขึ้นลงบันไดเลื่อนตามวัฒนธรรมญี่ปุ่นจะยืนชิดซ้ายหรือชิดขวาไปแล้วแต่ธรรมเนียมปฏิบัติในแต่ละท้องถิ่นค่ะ และจะไม่ยืนอยู่ตรงกลางบันไดนะคะ เพราะถือเป็นการเกะกะผู้อื่น ที่เร่งรีบ ดังนั้นถ้าไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้วต้องใช้บันไดเลื่อน อย่าลืมสังเกตคนด้านหน้าว่ายืนกันฝั่งซ้ายหรือขวา และหลีกเลี่ยงไม่ยืนขวางทางหรือตรงกลางของบันไดเลื่อนเก็บหรือจับดอกซากุระ   วัฒนธรรมญี่ปุ่นสุดคลาสสิกเมื่อนักท่องเที่ยวไปเยี่ยมชมซากุระ คือ “ห้ามแตะต้องต้นซากุระ” เด็ดขาดนะคะ ข้อนี้ถือเป็นกฎสำคัญที่ซีเรียสเลยค่ะ เพราะการที่นักท่องเที่ยวมากมายต่างจับ หรือเด็ดดอกซากุระนั้น อาจเป็นสาเหตุให้ต้นซากุระบอบช้ำ และเฉาตายได้ส่งเสียงความอร่อยเราส่งเสียงดังได้ในขณะรับประทานอาหารค่ะ ถือเป็นวัฒนธรรมญี่ปุ่นเลยทีเดียวที่ถือว่าการกินเสียงดัง หมายถึง อาหารนั้นอร่อยค่ะ โดยเฉพาะเมื่อเพื่อน ๆ ซดน้ำซุปเสียงดัง ๆ พนักงานในร้านยิ่งปลื้มปริ่มว่านั่นคือการส่งเสียงความอร่อยให้ร้านได้ยินนั่นเองการใช้ตะเกียบ   ห้ามปักตะเกียบลงในแนวดิ่งไปในถ้วยข้าวนะคะ เพราะจะคล้ายกับการปักธูปไหว้ศพ และห้ามส่งอาหารจากตะเกียบสู่ตะเกียบ เพราะว่าคนญี่ปุ่นจะใช้ตะเกียบคีบกระดูกที่เผา แล้วส่งต่อๆ กันตอนทำพิธีเก็บกระดูกเท่านั้น ดังนั้นถ้าต้องการจะตักอาหารให้กัน ก็ควรคีบแล้ววางไว้ในจานของเพื่อนไปเลยค่ะรอยสักกับการแช่ออนเซ็น   หากใครมีรอยสักแล้วจะเข้าไปอาบน้ำพุร้อนออนเซ็น อย่าลืมเช็คดีๆ นะคะว่าออนเซ็นแห่งนั้น เขาห้ามคนมีรอยสักเข้าใช้หรือเปล่า เพราะที่ญี่ปุ่นมีออนเซ็นหลายแห่งไม่อนุญาตให้คนมีรอยสักใช้บ่อน้ำพุร้อนนะคะ และถ้าเกิดเผลอและลืมตรวจสอบละก็ อาจจะทำให้คุณถูกตำหนิอย่างตรงไปตรงมาต่อหน้าผู้อื่นได้แอบถ่ายรูปผู้อื่น   คำเตือนสำหรับหนุ่ม ๆ ห้ามแอบถ่ายรูปสาว ๆ ญี่ปุ่น โดยเฉพาะแบบเข้าประชิดตัวเกินไป เพราะนี่ไม่ใช่แค่วัฒนธรรมญี่ปุ่นทั่วไปแต่ทางญี่ปุ่นมีกฎหมาย พรบ.สิทธิส่วนบุคคล ห้ามแอบถ่ายรูปคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตค่ะ แต่หากจะถ่ายแบบวิวกว้าง ๆ แล้วมีสาว ๆ ติดอยู่ในภาพวิวนั้นโดยไม่ได้เจาะจง ก็ถือว่าทำได้ไม่มีปัญหาค่ะเข้าคนแรก ปิด-เปิด ลิฟต์   เวลาโดยสารลิฟต์ผู้ที่เข้าไปคนแรกควรกดเปิดประตูให้ผู้โดยสารคนอื่น ๆ เข้ามาในลิฟต์ และกดให้คนอื่น ๆ ออกจากลิฟต์ไปก่อน หากไปที่ชั้นเดียวกัน เรื่องนี้ไม่มีเรื่องเพศเข้ามาเกี่ยวนะคะ แต่ให้นึกไว้เสมอว่าหากคุณเป็นคนแรกที่เข้าลิฟต์ที่ญี่ปุ่นล่ะก็ คุณคือคนที่ต้องกดปิด-เปิดประตูลิฟต์ให้คนอื่นตามวัฒนธรรมญี่ปุ่นนั่นเองค่ะญี่ปุ่นไม่ต้องให้ทิป   เพื่อน ๆ ไม่จำเป็นต้องให้ทิปเพิ่มเติมนะคะ เป็นอีกเรื่องที่นักท่องเที่ยวหลาย ๆ ชาติทำเป็นปกติ แต่ไม่ใช่กับชาวญี่ปุ่นค่ะ เพราะวัฒนธรรมญี่ปุ่นจะถือเรื่องการบริการที่ทำด้วยใจ ดังนั้นพนักงานในญี่ปุ่นจะไม่รับทิปนะคะ หรือถ้าคุณวางเงินไว้บนโต๊ะ พนักงานก็อาจจะวิ่งตามนำเงินมาคืนคุณอีกด้วยค่ะ 

    สวัสดีค่ะ วันนี้แอดจะมากระซิบบอก ภาษาญี่ปุ่นที่ใช้บ่อยในชีวิตประจำวัน รู้ไว้ไม่เสียหายแต่ยังแสดงถึงความใส่ใจละเอียดอ่อน การศึกษาวัฒนธรรม  การให้เกียรติประเทศญี่ปุ่นด้วย นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่ไปเที่ยว ส่วนมากจะใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก แต่บทสนทนาส่วนใหญ่ของคนญี่ปุ่นเมื่อเจอต่างชาติจะทักทายเป็นภาษาญี่ปุ่นก่อน ถ้าอีกฝ่ายตอบเป็นภาษาอังกฤษเค้าก็จะพูดอังกฤษกลับมา แต่เมื่อเราเป็นต่างชาติเราก็อยากจะรู้ศัพท์ภาษาของเขาไว้บ้าง เวลาได้ยินจะได้เข้าใจและตอบกลับได้บ้าง ถึงเล็กน้อยก็ยังดี และเอาไว้ทักทายคนญี่ปุ่นโดยใช้ภาษาญี่ปุ่นอีกด้วย ก็จะได้ความจริงใจ ความน่ารักในสำเนียงภาษานั่นเอง การใช้ภาษาประจำประเทศ เป็นการผูกมิตรสัมพันธ์ที่ดีงาม    ภาษาที่ต้องใช้บ่อยและเจอบ่อยๆ เมื่อเราไปญี่ปุ่นก็จะมีคำยอดฮิต อย่างเช่น ( ฮาจิเมมาชิเตะ แปลว่า ยินดีที่ได้รู้จัก ) เป็นศัพท์ยอดฮิตเมื่อชาวญี่ปุ่นพบเจอผู้อื่น วันนี้แอดก็จะมาแนะนำคำพูดที่จะได้ใช้เมื่อไปญี่ปุ่น ให้ทุกคนได้ท่องจำสัก 10 ประโยค เป็นคำศัพท์ที่ทุกคนจะต้องได้เจอแน่ๆ มีคำไหนไปดูกันเลยโอฮาโยโกไซมัส แปลว่า สวัสดีตอนเช้า ใช้ได้เมื่อเจอกันตอนเช้า ซาโยนารา แปลว่า ลาก่อน ใช้เมื่อต้องการกลับ แต่เป็นการกลับที่ยาวนาน เช่นลากลับบ้านต่างประเทศโอซากินิ ชิตสึเรชิมัส แปลว่า ขอตัวกันก่อน ใช้เมื่อเสร็จธุระ หรือขอออกจากสถานที่นั้นก่อนโอยาซุมินาไซ แปลว่า ราตรีสวัสดิ์ ใช้เมื่อร่ำลาแยกย้ายเข้านอนอิรัชไชมาเซ แปลว่า เชิญเข้ามาเลย  เป็นคำที่เราจะได้ยินบ่อย เมื่อเราไปร้านร้านขายของฝาก อาริกาโตโกไซมัส แปลว่า ขอบคุณ เป็นคำที่ใช้บ่อย และเจอบ่อยที่สุดเมื่อไปญี่ปุ่น ไม่ว่าเขาหรือเราก็ต้องพูดคำว่า อาริกาโตโกไซมัส หรือขอบคุณนั้นเองเคี่ยววะ โม่ อีคะนะเขี่ย แปลว่า วันนี้ฉันต้องไปแล้วนะ ใช้เมื่อต้องการที่จะขอตัวไปที่อื่น คอนนิจิวะ แปลว่า สวัสดี ใช้เมื่อต้องการทักทาย เป็นคำยอดฮิตเมื่อเจอหน้ากันโอะเก็งขิเดสก๊ะ แปลว่า คุณสบายดีไหม เป็นคำถามยอดฮิตเช่นกัน ไว้ใช้ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันมาตะไออี มะซโย แปลว่า ไว้พบกันใหม่ เป็นคำที่ใช้ในการจากลา ของวันนั้น แต่จะพบกันใหม่   ประโยคเหล่านี้สามารถได้ยินบ่อยๆ ที่ประเทศญี่ปุ่น เห็นไหมล่ะว่าภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ยากอย่างที่คิด แถมยังน่ารักมากด้วย คำบางคำนั้นเราก็ได้ยินบ่อยพอคุ้นหูกันอยู่บ้างแล้ว การใช้ภาษาท้องถิ่นเพื่อพูดคุยกับเจ้าของภาษา ถือว่าเป็นการใส่ใจแสดงถึงการเคารพที่ยอดเยี่ยม รับรองว่าคุณจะได้ไมตรีและความผูกพันจากคนญี่ปุ่นได้รอยยิ้มจากเพื่อนร่วมโลกที่แสนอบอุ่นแน่นอน และวันนี้แอดต้องขอตัวลาไปก่อนนะคะ ซาโยนารา มาตะไออี มะซโย

   เราเห็นด้านสวยงามกันมาเยอะแล้ว วันนี้ลองมาดูด้านมืดบ้าง ย่านที่ชื่อเสียงโด่งดังว่าอันตราย อันตรายจริงไหมไปดูกันค่ะ ไปเที่ยวญี่ปุ่นทุกคนต้องนึกถึงสถานที่สวยๆงามๆ อาหารของกินอร่อยๆกันใช่ไหมค่ะ แต่ญี่ปุ่นก็มีย่านที่น่ากลัวเช่นกัน แม้แต่คนญี่ปุ่นเองยังไม่อยากจะย่างกลายเข้าไปเลย เช่น คาบูกิโจ เป็นย่านและแหล่งกำเนิดของยากูซ่า คาบูกิโจเป็นย่านโคมแดง แสงสี กลางคืน ที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีร้านอาหารคาราโอเกะ คลับ ผับ บาร์ลับๆเยอะแยะมาก เพราะเหล้าเยอะจะดึงดูดนักดื่ม นักเที่ยวกลางคืน มารวมตัวกันที่จุดนี้ แถมยังมีเจ้าถิ่นที่หน้ากลัว มีผู้คนแปลกหน้า วัยรุ่น และพวกอันธพาลทั้งหลาย ครองย่านนี้ไปแล้ว น่ากลัวมากเรียกได้ว่าเห็นหน้าไม่รู้ใจ    ซึ่งอย่างชาวเราๆชอบดูนกชมไม้ แตกต่างกันมากใช่ไหมล่ะ อย่าหลงเข้าไปดีที่สุด เพราะเกิดอะไรขึ้นมาบ้างอย่างแม้แต่ตำรวจเองยังช่วยไม่ได้ นานๆขับรถมาที แต่ก็ทำทีมาตรวจขับผ่านละก็ไป เป็นย่านราตรีที่น่ากลัวจริงๆ ถ้ายังไม่รู้วิธีเอาตัวรอดอย่าไป ถึงแม้ญี่ปุ่นจะขึ้นชื่อว่ามีความปลอดภัยสูง แต่ขอให้เว้นย่านนี้ไว้สักย่านนึง เป็นสถานที่ที่รวมความสีเทาอยู่เยอะ ทั้งยากูซ่า และคนต่างชาติที่ทำงานอย่างผิดกฏหมาย รวมถึงธุรกิจสีเทาอยู่ในย่านนี้ทั้งหมด ใครไปเที่ยวก็ระวังถูกยัดสิ่งของผิดกฏหมาย ระวังถูกกักตัวโดยไร้เหตุผล โดนหาเรื่องจากนักเลงเจ้าถิ่น โดนขายของแพงเกินราคาจริงให้ ถ้าหลงเดินเข้าไปอย่าไปเผลอจ้องหน้าใครแบบนานๆละ อย่าจะมีเรื่องทะเลาะกันก็ได้ ผู้หญิงที่ชอบคนเดียว ระวังการเดินคนเดียวยามค่ำคืน ถ้าผิดสังเกตว่ามีคนตาม พยายามเดินหากลุ่มนักท่องเที่ยวที่ดูน่าไว้ใจ อยู่กับคนกลุ่มหรือขอความช่วยเหลือ ขอตามไปด้วยจนกว่าจะรู้ปลอดภัย อย่าลืมบันทึกเบอร์ตำรวจหรือจำเบอร์คนสนิทที่ติดต่อง่ายไว้ด้วยนะคะ แต่ย่านนี้ก็ไม่ได้น่ากลัวไปซะหมด ยังมีร้านอาหาร เครื่องดื่ม แหล่งช้อปปิ้ง มากมายตอนรับนักท่องเที่ยว นักช้อป อยู่เยอะ ส่วนใครที่อยากไปเห็นสถานที่ แนะนำให้ไปกลางวัน หรือใกล้ค่ำพอค่ะ หลีกเลี่ยงเวลากลางคืนได้ยิ่ง ยิ่งดึกยิ่งไม่ปลอดภัย หลักๆ 3 ย่านที่น่ากลัวที่สุดๆ คือควรหนีให้ไกล คามากาซากิ, โอซาก้า Kamagasaki (หรือที่เรียกว่า Airinchiku)    เป็นชุมชนแออัดที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น และเป็นที่อยู่อาศัยของแรงงานเด็กจำนวนมากที่ไม่มีที่อยู่ถาวร แต่อาศัยอยู่ในบ้านที่อยู่ในบริเวณดังกล่าว จะเรียกว่าสลัมของญี่ปุ่นก็ว่าได้ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Kamagasaki เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวต่างชาติและความที่มีการปรับปรุงเป็นสถานที่ช็อปปิ้งแบบโอเพ่นแอร์เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวต่างชาติรวมทั้งใช้ราคาที่พักราคาประหยัดเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวอีกเช่นกัน แต่ชาวเมืองโอซาก้าจะหลีกเลี่ยงสถานที่นี้ยามค่ำคืนและยืนยันว่ามันอันตราย   Kamagasaki มีประวัติของการจลาจลที่มีขนาดใหญ่ (การประท้วงต่อต้านการกระทำทารุณโดยตำรวจ) หลายกลุ่มอาชญากรรมที่รู้จักกันดีมีสำนักงานอยู่ในพื้นที่นี้ Kamagasaki เป็นประเภทของพื้นที่ที่ตำรวจไม่ได้เข้ามาตรวจ นัยเหมือนว่าจะรำคาญที่จะบังคับใช้กฎหมายกับอาชญากรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นแทบทุกชั่วโมง สุสุกิโน่ ซัปโปโร (Susukino)    Susukino ในซัปโปโรถูกสร้างเป็นย่านโคมแดงในปี1871 เพื่อช่วยดึงดูดผู้คนให้มาบุกเบิกภาคเหนือของญี่ปุ่น วันนี้เป็นย่านโคมแดงใหญ่อันดับสองของประเทศ สุสุกิโน่เหมือนย่านโคมแดงที่ดึงดูดคนร้ายและคนแปลก ๆ ในทุกๆระดับ อย่างไรก็ตาม Susukino ยังเป็นที่ตั้งของร้านอาหารและธุรกิจปกติเป็นจำนวนมากเช่นกัน นอกจากนี้ยังเป็นที่จัดงานเทศกาลต่างๆของซัปโปโร ซึ่งรวมถึงเทศกาลหิมะซัปโปโร ไม่มีเหตุผลที่จะหลีกเลี่ยงพื้นที่แห่งนี้ (ในความเป็นจริงถือว่าเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวหลักของซัปโปโร) โปรดทราบว่านี่ไม่ใช่สถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดในญี่ปุ่นละกันนะคะชินเซไก, โอซาก้า   ในปี 1912 Shinsekai เป็นย่านที่ทันสมัยที่สุดในญี่ปุ่น มันถูกจำลองตามถนนในกรุงปารีสและรวมถึงสวนสนุกขนาดใหญ่ที่ทันสมัย (Luna Park) ไว้ Luna Park ได้เกิดไฟไหม้ที่น่าสงสัยในไม่ช้า หลังจากที่สร้างเสร็จ และปิดตัวลงในปี 1923 บริเวณนี้ยังมีบรรยากาศเฉลิมฉลองในวันนั้นอยู่บ้าง เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งของโอซาก้า เต็มไปด้วยร้านอาหารที่มีเสน่ห์และราคาไม่แพงร้านขายของที่ระลึกและร้านปาจินโกะ (pachinko) แม้จะมีความนิยมกับนักท่องเที่ยวแต่บางคนที่อาศัยอยู่ในโอซาก้ายืนยันว่าย่านนี้เป็น ย่านอันตรายในญี่ปุ่น    นี่ก็เป็นตัวอย่างคราวๆย่านที่อันตราย ของประเทศญี่ปุ่น รู้ไว้ก็ไม่เสียหายอะไรถ้าเผลอหลงเข้าไปแล้วเราไปเราจะได้ทำตัวถูก และใช้ชีวิตง่ายขึ้น แต่ถ้าย่านไหนไม่เหมาะสมกับเราก็ควรหนีให้ไกลดีกว่านะคะ จะได้เที่ยวอย่างไร้ความกังวล

   สวัสดีค่ะ วันนี้แอดก็จะมาแนะนำสถานที่ยอดฮิต ย่านดังของโอซาก้า นั้นก็คือ ย่านโดทงโบริ โดทงโบริเป็นย่านที่เหมาะกับนักท่องเที่ยวและนักสร้างสรรค์ นักดื่ม บริเวณนี้จึงเต็มไปด้วยป้ายไฟนีออน ผับ บาร์ และร้านค้าบริการอาหารขึ้นชื่อของท้องถิ่น ให้ผู้คนที่แวะเวียนไปมา ได้สัมผัสชีวิตยามค่ำคืนของเมืองโอซาก้าแห่งนี้ โดทงโบริเป็นย่านยอดฮิตของวัยรุ่นและนักท่องเที่ยว โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวยามราตรี จะต้องมารวมกันที่นี่     ต้นกำเนิดของย่านโดทงโบริย้อนกลับไปได้ถึงช่วงต้นยุค 1600 เมื่อนักธุรกิจท้องถิ่นได้ขยายตลิ่งแม่น้ำโดทงโบริให้กว้างขึ้น โดยหวังว่าจะเป็นการเพิ่มโอกาสทางการค้าให้มากขึ้น ภายใน 50 ปีหลังจากนั้น ย่านนี้ก็ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้น มีโรงละครคะบุกิถึง 6 โรง และโรงละครบุนระคุ (หุ่นเชิด) ถึง 5 โรงด้วยกัน อีก 400 ปีต่อมา ย่านนี้ก็ยังคงเป็นศูนย์กลางความบันเทิงซึ่งดึงดูดทั้งผู้คนในท้องถิ่นและนักเดินทางจากต่างถิ่นอย่างมาก แผงป้ายไฟนีออนขนาดใหญ่หน้าร้านค้าและอาคารต่างๆ ในโดทงโบริแสดงให้เห็นถึงความทันสมัย     แถบนี้ทั้งแถบยังคงบรรยากาศแบบย้อนยุค แต่ยังล้ำอนาคตนี้ไว้ ซึ่งลงตัวกับนักท่องเที่ยวที่กำลังมองหากลิ่นอายเมืองใหญ่ของญี่ปุ่นในแบบที่คุ้นตา ทั้งริม 2 ฝั่งของแม่น้ำโดทงโบรินั้นเต็มไปด้วยร้านค้า ร้านอาหารมากมายสำหรับทั้งกินและดื่ม เมื่อเดินไปตามทางเดินก็จะพบกับร้านอาหารคานิโดระกุ ซึ่งเหนือทางเข้าจะมีการจัดแสดงปูยักษ์ไว้อย่างโดดเด่นสวยงาม มีซุ้มขายราเม็งกลางแจ้งก็ตั้งกระจายกันอยู่ทั่วพื้นที่ ส่งกลิ่นหอมโชยไปตามลม ชวนน้ำลายสอท้องร้องจ๊อกๆกันเป็นแถว เวลายามคำ่คืนเหมาะกับการมาที่ย่านโดทงโบริมากที่สุด เมื่อมีแสงไฟส่องสว่างและผู้คนครื้นเครง หากต้องการทานของว่างเบาๆ ก็อย่าลืมลิ้มลองโอโคโนมิยากิ หรือพิซซ่าญี่ปุ่น ชื่อดังของโอซาก้า รวมถึงทาโกะยากิ ของว่างที่ทำจากแป้งสูตรพิเศษปั้นเป็นลูกกลมสอดไส้ปลาหมึก หากต้องการสัมผัสประสบการณ์อาหารและเครื่องดื่มในแบบรรยากาศที่ผ่อนคลายยิ่งขึ้น ก็ขอแนะนำให้ไปร้านอิซะกะยะ หรือหากต้องการสังสรรค์เต้นรำตลอดคืน ก็มุ่งหน้าไปยังคลับใดคลับหนึ่งในบริเวณใกล้เคียงได้  หากใครต้องการไปเที่ยวย่านนี้ อย่าลืมหาที่พักใกล้เคียงไว้ด้วยนะคะ เพราะคงจะได้เที่ยวเพลิดเพลินอีกหลายวัน     แถวย่านนี้ก็มีห้างสรรพสินค้าให้ได้เที่ยวช้อปปิ้งกันอยู่หลายห้างดังอีกด้วยถูกใจสาวๆแน่นอน เพราะห้างดังย่านนี้มีสินค้าแบรนด์เนมชื่อดังมากมาย และเครื่องประดับเสื้อผ้ากระเป๋าอื่นๆอีกด้วย บอกเลยว่าใครจะไปย่านแห่งนี้ กระเป๋าตังค์ต้องหนานิดนึง เพราะมีของที่น่าตื่นตาตื่นใจ ให้เราได้ควักกระเป๋าตลอดเวลา สำหรับสายกินขอแนะนำที่นี่เลย ชิมปูให้อิ่ม! ที่ Kani Doraku ป้ายร้านที่มีชื่อเสียงพอๆ กับป้ายกุลิโกะคือ "Kani Doraku (คานิโดระขุ)" ติดๆ กับ สะพานเอบิสุ ที่เราทุกคนจะต้องสะดุดตากับปูขนาดใหญ่ที่ขยับขาไปมาได้ ที่นี่เป็นสาขาใหญ่ของร้านอาหารที่ขายปูเป็นหลัก และมีสาขากระจายอยู่ทั่วประเทศ สามารถเพลิดเพลินกับเมนูหลากหลายที่ใช้ปูเป็นส่วนประกอบได้ เมนูเด็ดก็ต้อง Kanisuki (สุกี้ยากี้เนื้อปู) ราคา 5,000 เยน (ไม่รวมภาษี) มีปูย่างเตาถ่านขายด้วยนะคะ แอพแนะนำที่นี่แอดชอบมาก ไปญี่ปุ่นใครไม่รู้จะไปไหนแอดขอให้ที่นี่เป็นที่แรกเลยละกัน ย่านโดทงโบริ (Dotonbori) วิธีการเดินทาง    จากสถานี Namba (รถไฟใต้ดินสาย Midosuji Line, Sen-Nichimae Line หรือ Yotsubashi Line) ทางออก Exit 14 เดินประมาณ 3 นาที    จากสถานี Osaka-Namba (รถไฟสาย Hanshin หรือ มาลงที่สถานี Kintetsu)  เดินประมาณ 4 นาที    จากสถานี Namba (รถไฟสาย Nankai) เดินประมาณ 10